മനുഷ്യമസ്തിഷ്കത്തില്‍ എങ്ങനെയാണു് യുക്തിബോധം രൂപം കൊണ്ടതു്? തീര്‍ച്ചയായും യുക്തിയില്ലായ്മയുടെ, ആദ്യകാലത്തു് ഭീമാകാരമായിരുന്നിരിക്കാനിടയുള്ള ലോകത്തില്‍ നിന്നേ ആവൂ. നമ്മള്‍ ഇന്നു് തീരുമാനങ്ങള്‍ കൈക്കൊള്ളുന്നതില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ രീതിയില്‍ തീരുമാനങ്ങളില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നിരുന്ന എണ്ണമറ്റ അസ്തിത്വങ്ങള്‍ എന്നെന്നേക്കുമായി മണ്മറഞ്ഞു. എന്നിരുന്നാലും അവയുടെ വഴികള്‍ നേരായവ ആയിരുന്നിരിക്കണം. ഉദാഹരണത്തിനു്, ആഹാരത്തിന്റെ കാര്യത്തിലോ, വര്‍ഗ്ഗശത്രുക്കളുടെ കാര്യത്തിലോ “തുല്യമായതിനെ” എളുപ്പം വീണ്ടും വീണ്ടും കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയാതിരുന്നവനു്, അല്ലെങ്കില്‍ വളരെ സാവധാനം അന്തര്‍ഗണിച്ചിരുന്നവനു്, അഥവാ അന്തര്‍ഗണനത്തില്‍ (subsumption) വളരെ സൂക്ഷ്മാലു ആയിരുന്നവനു്, തുടര്‍ജീവിതത്തിനുള്ള സാദ്ധ്യത, സാമ്യതയുള്ളവയിലെല്ലാം ഉടനടി സമത്വം കണ്ടെത്തിയിരുന്നവനെ അപേക്ഷിച്ചു് അത്യന്തം വിരളമായിരുന്നു. അതായതു്, സമാനതയെ തുല്യതയായി പരിഗണിക്കാനുള്ള പ്രബലമായ പ്രവണതയാണു്, – സത്യത്തില്‍ അതൊരു യുക്തിഹീനമായ പ്രവണതയാണു്; കാരണം, “തുല്യമായവ” എന്നൊന്നു് യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇല്ല – എല്ലാ യുക്തിബോധത്തിന്റെയും അടിത്തറ പാകിയതു്. അതുപോലെതന്നെ, സാരാംശം (substance) എന്ന, യുക്തിബോധത്തിനു് ഒഴിവാക്കാനാവാത്ത ആശയത്തിന്റെ – അങ്ങനെയൊന്നിനു് കര്‍ശനമായ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യവുമായി ഒരു സാദൃശ്യവും ഇല്ലെങ്കിലും! – രൂപമെടുക്കലിനു് ദീര്‍ഘകാലം വസ്തുക്കളിലെ പരിവര്‍ത്തനം എന്ന പ്രതിഭാസം കാണപ്പെടാതെയോ, അനുഭവപ്പെടാതെയോ പോയിട്ടുണ്ടാവണം. കൃത്യമായി കാര്യങ്ങള്‍ കാണാന്‍ കഴിയാതിരുന്ന അസ്തിത്വങ്ങള്‍ക്കു് എല്ലാം “ഒഴുകുന്നതായി” (ചലനാത്മകമായി) കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞവയെ അപേക്ഷിച്ചു് നേട്ടങ്ങള്‍ കൈവരിക്കാനായി.
അടിസ്ഥാനപരമായി, തീരുമാനമെടുക്കുന്നതിലെ ഏതുതരം കൂടിയ ശ്രദ്ധയും, സന്ദേഹത്തിന്റെ ഏതുതരം പ്രവണതയും ജീവിതത്തിനു് അങ്ങേയറ്റം അപകടകരമാണു്. അതിന്റെ നേരെ വിപരീതമായ പ്രവണത, തീരുമാനം നീട്ടിവയ്ക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ അതംഗീകരിക്കുന്നതും, കാത്തിരിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ തെറ്റുപറ്റുന്നതും, രചിക്കുന്നതും, നിഷേധിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ സമ്മതിക്കുന്നതും, നീതിപൂര്‍വ്വമാവുന്നതിനേക്കാള്‍ വിധിക്കുന്നതും കാലാന്തരങ്ങളിലൂടെ അതിശക്തമായി വളര്‍ത്തിയെടുക്കപ്പെടാതിരുന്നെങ്കില്‍, ജീവനുള്ളവയൊന്നും അതിജീവിക്കുമായിരുന്നില്ല. ഇന്നത്തെ മനുഷ്യരുടെ തലച്ചോറിനുള്ളിലെ യുക്തിപൂര്‍വ്വമായ ചിന്തകളുടെയും അനുമാനങ്ങളുടെയും ഗതി, ഒറ്റയൊറ്റയായി എടുത്താല്‍ അത്യന്തം യുക്തിഹീനവും, നീതിരഹിതവുമായ ആസക്തികളുടെ സമരങ്ങളും പ്രക്രിയകളുമാണു്. നമ്മള്‍ അറിയുന്നതു് സാധാരണഗതിയില്‍ ആ സമരത്തിന്റെ ഫലം മാത്രം – അത്ര വേഗത്തിലും അത്ര മറഞ്ഞുമാണു് അതിപുരാതനമായ ഈ മെക്കാനിസം ഇന്നു് നമ്മുടെ തലച്ചോറില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതു്.
വാല്‍ നക്ഷത്രം:
ഫ്രീഡ്രിഹ്‌ നീറ്റ്‌സ്‌ഷെ എന്ന പേരിനു് പല ഉച്ചാരണങ്ങള്‍ നല്‍കി കാണുന്നതിനാല്‍ ചില കാര്യങ്ങള്‍ സൂചിപ്പിക്കട്ടെ: ഇംഗ്ലീഷ്‌ ഭാഷയില്‍ നിന്നും വിപരീതമായി ജര്‍മ്മന്‍ ഭാഷ ഉച്ചരിക്കുന്നതു് എഴുതുന്നതുപോലെ തന്നെയാണു്. അക്ഷരങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണത്തിലും വ്യത്യാസമുണ്ടു്. z എന്ന അക്ഷരം റ്റ്‌സ്‌, sch എന്നതു് ഷ്‌, e എന്നതു് എ, ch എന്നതു് ഹ്‌ (ചിലപ്പോള്‍ ‘ക്‌’ എന്നും!). ച, ജ മുതലായ അക്ഷരങ്ങള്‍ ഇല്ല. g = ഗ്‌, j = യ്‌, v = ഫ്‌. ei = ഐ, ie = ഈ. ഉദാഹരണത്തിനു്, നിഷ്കളങ്കമായ ഉച്ചാരണത്തില്‍, Rajan = രയാന്‍, Varghese = ഫര്‍ഗ്‌ഹേസെ etc. ചൈനാക്കാര്‍ എന്ന ‘Chinesen’ കിനേസെന്‍, ഷിനേസെന്‍, ഹിനേസെന്‍ എന്നൊക്കെ ഉച്ചരിക്കപ്പെടും! ഹിമാലയ “ഹിമലായ” ആയി മാറും. ഇംഗ്ലീഷില്‍ ഫ്രീഡ്രിക്ക്‌ നീച്ച എന്നാണു് പ്രയോഗമെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാതൃഭാഷയായ ജര്‍മ്മനില്‍ അതു് ഫ്രീഡ്രിഹ്‌ നീറ്റ്‌സ്‌ഷെ എന്നാണു്. ജര്‍മ്മനില്‍ ജര്‍മ്മന്‍ എന്നതു് ഡൊയ്റ്റ്ഷ്‌ (Deutsch) എന്നും. Goethe എന്നതു് ചില മലയാളപത്രങ്ങള്‍ വരെ “ഗൊയ്ഥെ” എന്നും മറ്റും എഴുതാറുണ്ടെങ്കിലും, ‘ഗ്വേറ്റെ’ എന്നതാണു് ജര്‍മ്മനില്‍ ശരി. ഉച്ചരിക്കുമ്പോള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ t-ക്കും e-ക്കും ഇടയില്‍ ഒരു ഇളം ‘h’ (ഹ്‌) ഉണ്ടെന്നു് മനസ്സിലാവുകയും ചെയ്യും. അതുപോലെ കാര്‍ള്‍ മാര്‍ക്സിന്റെ പുസ്തകം ‘ദസ്‌ കപിറ്റാല്‍’ (das Kapital) ആണു്. Kapital എന്ന ജര്‍മ്മന്‍ വാക്കു് നപുംസകലിംഗമായതിനാല്‍ ചേര്‍ക്കേണ്ടുന്ന ഒരു ആര്‍ട്ടിക്കിളാണു് ദസ്‌. “ദാസ്‌ കാപിറ്റല്‍” അല്ല. ഇംഗ്ലീഷില്‍ the മാത്രമാണു് ആര്‍ട്ടിക്കിള്‍ എങ്കില്‍ ജര്‍മ്മനില്‍ അവ പുല്ലിംഗത്തിനും (der), സ്ത്രീലിംഗത്തിനും (die), നപുംസകത്തിനും (das) വേറെ വേറെയാണു്. ഇവയ്ക്കു് നാമം വിഭക്തിയോടു് ചേരുന്നതിന്റെയും മറ്റും അടിസ്ഥാനത്തില്‍ പലവിധ രൂപമാറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യും! (ഉദാ. den, dem, des, dessen, deren…) ചില ജര്‍മ്മന്‍ വാക്കുകള്‍ അവയുടെ യഥാര്‍ത്ഥമായ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇംഗ്ലീഷിലേക്കുപോലും തര്‍ജ്ജമ ചെയ്യുക ദുഷ്കരമാണു്. മലയാളത്തിന്റെ കാര്യം പിന്നെ പറയേണ്ടല്ലോ. ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും ജര്‍മ്മന്‍ ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന സ്വിറ്റ്‌സര്‍ലന്റ്‌, ഓസ്ട്രിയ, ജര്‍മ്മനി എന്നിവിടങ്ങളിലെ സംസാരഭാഷയില്‍ പലപ്പോഴും അവ ഒരേ ഭാഷയാണെന്നു് പോലും തോന്നാത്തത്ര വ്യത്യാസങ്ങള്‍ ഉണ്ടുതാനും. മലയാളം വിക്കിപ്പീഡിയയില്‍ ഫ്രീഡ്രിഹ്‌ നീറ്റ്‌സ്‌ഷെയെപ്പറ്റിയുള്ള ഒരു ലേഖനം വായിച്ചപ്പോള്‍ അതിലെ പല പ്രയോഗങ്ങളും വളരെ രസകരമായി തോന്നി. ഈച്ചയെ അറിയാവുന്നതുകൊണ്ടാവാം നീച്ച അരോചകമായി തോന്നിയതു്. കൊളോണിയല്‍ മുതലാളികള്‍ ആയിരുന്ന ഇംഗ്ലീഷുകാര്‍ അന്യഭാഷകളിലെ വാക്കുകള്‍ അവരുടെ നാക്കിനു് ചേരുമ്പടി വെട്ടി മുറിക്കുകയായിരുന്നല്ലോ! ഇംഗ്ലീഷിനോടൊപ്പം ജര്‍മ്മന്‍ ഉച്ചാരണങ്ങളും അറിയണമെന്നുള്ളവര്‍ക്കു് ഇതാ രണ്ട്‌ ലിങ്കുകള്‍: dict.cc, inogolo.com. Friedrich Nietzsche എന്ന പേരിന്റെ ഉച്ചാരണങ്ങള്‍ രണ്ടാമത്തെ ലിങ്കിലേ ലഭിക്കൂ.]
C. K. Babu's Blog 