9 responses to “കാര്യകാരണബന്ധവും ആദ്യകാരണവും”

1. അമൃതാ വാര്യര്‍

   Jun 18, 2008 at 18:29

   ന്യൂട്ടോണിയന്‍ മെക്കാനിക്സിന്റെ അവിഭാജ്യഘടകം എന്ന നിലയില്‍ പൊതുവേ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ട
   “പ്രകൃതിയില്‍ സ്ഥിരമായ നിയമങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്നും, അതുവഴി, ഏതൊരു വ്യവസ്ഥയുടെയും
   നിലവിലുള്ള അവസ്ഥ അറിയാമെങ്കില്‍, ഭാവിയിലെ അവസ്ഥ വ്യക്തമായി മുന്‍കൂട്ടി നിശ്ചയിക്കാനാവും” എന്നുമുള്ള നിലപാടു് എങ്ങിനെ പൂര്‍ണ്ണമായി അംഗീകരിക്കുവാന്‍സാധിക്കുമെന്ന്‌ ചോദിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതാണ്‌..

   പക്ഷെ.. സിദ്ധാന്തം.
   പരാജയപ്പെടുന്നുവെന്ന്‌താങ്കള്‍ തന്നെ പറഞ്ഞു… ഭൌതികശാസ്ത്രത്തിലായാലും
   ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിലായാലും..
   നമമള്‍ക്ക്‌ മുന്നില്‍ നിരത്തപ്പെട്ട സിദ്ധാന്തങ്ങള്‍പലപ്പോഴും പലയിടത്തും നിസ്സഹായമാവുന്നുവെന്ന്‌ കാണാം…
   ജീവിതത്തിലും ഇത്‌ ബാധകം തന്നെ…

   “മനുഷ്യര്‍ക്കു് താന്‍ തന്നെ നല്‍കിയ തന്റെ സ്വന്തം ‘ദൈവവിധി’ പള്ളിക്കു് കൈക്കൂലി കൊടുത്താല്‍ തിരുത്തി എഴുതാന്‍ തയ്യാറാവുന്ന ദൈവം ഒരു വിചിത്രദൈവമായിരിക്കണം! അങ്ങനെയൊരു ദൈവം അവനെക്കൊണ്ടു് ജീവിക്കുന്നവരുടെ കണ്ടുപിടുത്തവുമായിരിക്കണം!”

   ദൈവനിഷേധമെന്ന പദത്തിനും
   പ്രസക്തിയില്ലാതെ വരുന്നല്ലോ..
   അല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇതിനെഅങ്ങിനെ വിളിക്കാമായിരുന്നു.. ഇല്ലേ.. മാഷേ.. 🙂

    

2. പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍

   Jun 18, 2008 at 18:54

   “പ്രകൃതിയില്‍ സ്ഥിരമായ നിയമങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്നും, അതുവഴി, ഏതൊരു വ്യവസ്ഥയുടെയും
   നിലവിലുള്ള അവസ്ഥ അറിയാമെങ്കില്‍, ഭാവിയിലെ അവസ്ഥ വ്യക്തമായി മുന്‍കൂട്ടി നിശ്ചയിക്കാനാവും”

   ഇത വായിച്ചപ്പോഴാ ഒരു കര്യം ചോദിച്ചാലോ എന്നു തോന്നിയത്.

   ഭാവിയില്‍ നടക്കാനിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മുന്‍‌കൂട്ടീ മനസ്സ്സില്‍ തോന്നുകയും അതേപ്പറ്റി അസ്വസ്തത ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യുന്നഥിന് എന്തേലും ശാസ്ത്ര്രീയ്yഅ അടിത്തറ ഉണ്ടൊ? അതുപോലെ, കാലങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പേ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ കണ്ട സ്ഥലങ്ങള്‍ നേരിട്ടു കാണുക എന്നതിനും…

   വട്ടായോ എന്നു കരുതല്ലേ…വിഷയത്തീന്നു മാറിപ്പോയി എങ്കിലും ചോദിക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴീഞ്ഞില്ല

    

3. സി. കെ. ബാബു

   Jun 18, 2008 at 23:10

   അമൃതെ,എല്ലാം കൂടി കൂട്ടിക്കുഴക്കാതെ. ഇതു് കവിതയോ ഷഹരാസാദിന്റെ “ആയിരത്തൊന്നു് രാവുകളോ‍” അല്ല. “പ്രകൃതിയില്‍ സ്ഥിരമായ നിയമങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്നും, അതുവഴി, ഏതൊരു വ്യവസ്ഥയുടെയും നിലവിലുള്ള അവസ്ഥ അറിയാമെങ്കില്‍, ഭാവിയിലെ അവസ്ഥ വ്യക്തമായി മുന്‍കൂട്ടി നിശ്ചയിക്കാനാവുമെന്നും” – അതു് ന്യൂട്ടോണിയന്‍ മെക്കാനിക്സിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ നമുക്കു് തോന്നിയേക്കാവുന്നതു്. – determinism എന്നതു് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഗതി അഥവാ, ഭാവിയില്‍ സംഭവിക്കുന്നതു് എന്തെന്നു് യാതൊരു സംശയത്തിനും വകയില്ലാത്തവിധം മുന്‍‌കൂട്ടി നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന തത്വചിന്താപരമായ നിലപാടു്. ആ നിശ്ചയത്തിനു് പിന്നില്‍ ദൈവമോ, വിധിയോ, ഭാഗ്യമോ മറ്റെന്തുമോ ആവട്ടെ! എല്ലാ പരമാണുക്കളുടെയും ഒരു നിശ്ചിതസമയത്തെ സ്ഥാനവും ഗതിയും അറിയുന്ന ഒരു “പിശാചിനു്” പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ മുഴുവന്‍ ഭാവിയും കണക്കുകൂട്ടി പറയാന്‍ കഴിയും എന്നു് ലാപ്ലാസ് എന്ന ശാസ്ത്രജ്ഞനെക്കൊണ്ടു് പറയിപ്പിച്ച അവസ്ഥ! (Laplace: 23.03 1749 – 05.03 1847: French mathematician, astronomer, and physicist) ‍സിദ്ധാന്തം പരാജയപ്പെടുന്നു എന്നതു് ശരിയല്ല. ന്യൂട്ടോണിയന്‍ ഫിസിക്സില്‍, റിലേറ്റിവിറ്റിയില്‍, ക്വാണ്ടം മെക്കാനിക്സില്‍ എല്ലാം ശാസ്ത്രീയ സിദ്ധാന്തങ്ങള്‍ അവയുടെതായ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ശരി തന്നെയാണു്. അവയെല്ലാം പരസ്പരപൂരകങ്ങള്‍ പോലുമാണു്. അവയെ അവ ആയിരിക്കുന്നതുപോലെ മനസ്സിലാക്കണം എന്നേയുള്ളു. മനുഷ്യജീവിതം, തലച്ചോറു് ഇവയെല്ലാം വളരെ complex ആയ കാര്യങ്ങളാവുന്നതും അങ്ങനെ തന്നെയാണു്. തലച്ചോറില്‍ രൂപമെടുക്കുന്ന ഒരു “തീരുമാനം‍” നമ്മുടെ ഒരോ പ്രവൃത്തികള്‍ക്കും നിദാനമാവുമ്പോള്‍ ആ തീരുമാനത്തിലേക്കു് തലച്ചോറിനെ നയിച്ച neuronal തലത്തിലെ കോടാനുകോടി ചെറിയ “നടപടികള്‍” ഓരോന്നും തിരിച്ചറിയാന്‍ ഇന്നത്തെ നിലയില്‍ നമുക്കു് സാദ്ധ്യമല്ല. ഉപകരണങ്ങള്‍ക്കോ നമ്മുടെ ചിന്തകള്‍‍ക്കു് തന്നെയോ അപഗ്രഥിക്കാന്‍ കഴിയാത്തത്ര സങ്കീര്‍ണ്ണമാണവ. Neurobiology ഇന്നും ശൈശവദശയിലാണു്. മനുഷ്യശരീരവും തലച്ചോറും എല്ലാം പ്രകൃതിയിലെ മൌലികഘടകങ്ങള്‍ കൊണ്ടു് പണിയപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന biological aggregate മാത്രമാണു്. നമ്മുടെ “ബോധം” എന്നതു് ഏകകോശജീവിയില്‍ നിന്നും മനുഷ്യനിലേക്കുള്ള “ജീവന്റെ” കോടാനുകോടി വര്‍ഷങ്ങളിലൂടെയുള്ള വളര്‍ച്ചയുടെ ആകെത്തുകയും, തത്ക്കാലത്തെ അന്തിമഫലവും. ശാസ്ത്രം സ്വന്തം പരിമിതികള്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാന്‍ മടിക്കുന്നില്ല. അന്വേഷിക്കുന്നതാണു് ശാസ്ത്രം. ഏറെ അന്വേഷിച്ചു് ബുദ്ധിമുട്ടാതെ സര്‍വ്വജ്ഞാനിയായ ഒരു ദൈവത്തില്‍ വിശ്വാസം അര്‍പ്പിച്ചു് സൌകര്യപൂര്‍വ്വം പിന്‍‌വാങ്ങുന്നതാണു് മതങ്ങളുടെ വഴി. അതവരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം. ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞനു് അങ്ങനെ തൃപ്തിപ്പെടാന്‍ ആവില്ല. അവര്‍ അവരുടെ വഴിയെ പോവട്ടെ. അതുകൊണ്ടു് മനുഷ്യര്‍ക്കു് ഇതുവരെ അധികപങ്കും നേട്ടമേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളു താനും. നമുക്കു് സംഭവിച്ച, സംഭവിക്കുന്ന ചില കോട്ടങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്വം ശാസ്ത്രത്തിന്റേതല്ല, രാഷ്ട്രീയത്തിന്റേയും, ചിലപ്പോഴെങ്കിലും മതങ്ങളുടെതുമാണു്. ഇനി ദൈവം എന്ന പദം. ഭാഷകളും അവയിലെ എല്ലാ വാക്കുകളും മനുഷ്യരുടേതു് മാത്രമാണു്. ദൈവം സ്നേഹമാണു്, ശക്തിയാണു്, എനര്‍ജിയാണു്, അറിവാണു്‌ അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ ആണു്. ശക്തി, എനര്‍ജി, അറിവു് ഇവയെപ്പറ്റിയൊക്കെ ശാസ്ത്രത്തിനു് വ്യക്തമായ നിലപാടുകളുണ്ടു്. വലിയ പിടിയില്ലാത്ത വിഷയം സ്നേഹമാണു്. അതിനു് കാരണം ആദ്യം പറഞ്ഞ complexity-യും. സ്നേഹം മനസ്സില്‍ നിന്നാണല്ലോ വരുന്നതു്. സ്നേഹത്തെ സിദ്ധാന്തീകരിക്കാതിരിക്കുന്നതാണു് നല്ലതെന്നും തോന്നുന്നു. അതങ്ങനെ abstact ആയി തുടരട്ടെ. കവികളിലൂടെ, കലാകാരന്മാരിലൂടെ. ശാസ്ത്രത്തെ തത്വചിന്തയുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചു് ചിന്തിക്കാന്‍ മടിക്കാത്ത ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞനും വ്യക്തി എന്ന രീതിയില്‍ സങ്കല്പിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ദൈവത്തെ അംഗീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറാവുമെന്നു് തോന്നുന്നില്ല. കാണുന്ന, കേള്‍ക്കുന്ന, അറിയുന്ന, സംരക്ഷിക്കുന്ന, കോപിക്കുന്ന, സന്തോഷിക്കുന്ന, ഓരോ മൂലയിലേക്കും ഒളിഞ്ഞു് നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ദൈവം പരിഹാസ്യനാണു്. അങ്ങനെയൊരു ദൈവം കൂടുതല്‍ ചിന്തിക്കാന്‍ ആഗ്രഹമോ കഴിവോ ഇല്ലാത്തവര്‍ക്കു് ആശ്വാസം നല്‍കുന്നുണ്ടാവാം. അതും അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ. Taoism പഠിപ്പിക്കുന്ന പോലെതന്നെ ശാസ്ത്രത്തിലും വേണമെങ്കില്‍ എല്ലാം ഒന്നാണു് എന്നു് പറയാം. നമ്മള്‍ അടക്കം പ്രപഞ്ചത്തില്‍ ഉള്ളതെല്ലാം ആ ഒന്നിന്റെ ഭാഗം മാത്രമാണു്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എല്ലാം പരസ്പരം എങ്ങനെയോ ബന്ധപ്പെട്ടു് കിടക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടു് ആ ഒന്നിനെ ഒരു ദൈവമെന്ന പേരുനല്‍കി വിളിച്ചു് ഈവിധ കോപ്രായങ്ങള്‍ കാണിക്കണമെന്നുണ്ടോ? ആ ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ ഇത്തരം നാണംകെട്ട കച്ചവടങ്ങള്‍ നടത്തണമെന്നുണ്ടോ? എന്റെ ഭ്രാന്തന്‍ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ scalpel‍ കൊണ്ടു് അമൃതയിലെ കവിതയെ കീറിമുറിച്ചെങ്കില്‍ ക്ഷമിക്കുക. ഇനിയും നല്ല നല്ല ഏറെ കവിതകള്‍ എഴുതാന്‍ “ദൈവം” അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. പ്രിയ,deja vu (ഡെയ്ഷാ വ്യു) എന്നൊരു സംഗതി ഉണ്ടു്. കേട്ടിട്ടുണ്ടാവും. ആ ഏര്‍പ്പാടു് എനിക്കു് വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ഉണ്ടാവാറുണ്ടു്. ചില സാഹചര്യങ്ങളില്‍‍ (മനുഷ്യര്‍, സംഭവങ്ങള്‍ മുതലായവ കാണുമ്പോള്‍.) അതു് പണ്ടെന്നോ കണ്ടിട്ടും അനുഭവിച്ചിട്ടും ഉണ്ടെന്നൊരു തോന്നല്‍. അനുഭവത്തിന്റെ ഒരുതരം ആവര്‍ത്തനം പോലെ. ഇത്തരം അനുഭവം പലര്‍ക്കും ഉണ്ടാവാറുണ്ടത്രേ! (അതു് നേരാവണം. അല്ലെങ്കില്‍ അതുപോലൊരു വാക്കു് ഭാഷയില്‍ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നില്ലല്ലോ.) പ്രിയ പറഞ്ഞപോലെ, കാലങ്ങള്‍ക്കു് മുന്‍‌പേ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ കണ്ട സ്ഥലങ്ങള്‍ നേരില്‍ കാണുമ്പോഴും ഇത്തരം “ഡെയ്ഷാ വ്യു” അനുഭവം ഉണ്ടാവുമായിരിക്കും. ഭാവിയില്‍ നടക്കാനിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മുന്‍‌കൂട്ടി മനസ്സില്‍ തോന്നുമ്പോള്‍ അസ്വസ്ഥതയോ, അതോ ഭാഗ്യാനുഭൂതിയോ ഉണ്ടാവുന്നതു് എന്നതു് ആ കാര്യങ്ങള്‍ എന്താണു് എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്ന കാര്യമല്ലേ? മനസ്സിലെ ആഗ്രഹങ്ങളാണു് മനുഷ്യനെ മുന്നോട്ടു് നയിക്കുന്ന ശക്തി. ആഗ്രഹങ്ങള്‍ നിറവേറ്റാനാണു് മനുഷ്യന്‍ പ്രയത്നിക്കേണ്ടതു്. ആഗ്രഹം പൂര്‍ത്തീകരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതാണു് ഭാഗ്യം. മനുഷ്യരുടെ ലക്‍ഷ്യങ്ങള്‍ വ്യത്യസ്തമാണു്. എനിക്കു് ഭാഗ്യാനുഭൂതി തരുന്ന കാര്യം മറ്റൊരുവനു് ഭാഗ്യം നല്‍കുന്നതാവണമെന്നില്ല.അരിവാങ്ങാന്‍ വേണ്ടി അന്യരുടെ കയ്യും കാലും മുഖവും നോക്കി ഭാവി പ്രവചിക്കുന്ന കാക്കാത്തിയുടെ താക്കീതുകള്‍ ദൈവവാക്യമെന്നും അതൊക്കെ അതുപോലെ സംഭവിക്കുമെന്നും കരുതി നിദ്രാവിഹീനമായ രാത്രികള്‍ തള്ളിനീക്കേണ്ടി വരുന്ന അവസ്ഥയില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നാല്‍ ഒരുപക്ഷേ അതെല്ലാം സംഭവിച്ചു എന്നും വരാം. മനഃശാസ്ത്രം മാത്രമാണു് അതിന്റെ പിന്നില്‍. മനുഷ്യനു് ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടാവുന്നതും അതു് സാധിക്കാന്‍ പരിശ്രമിക്കുന്നതും, ഭാവിപ്രവചനം കേള്‍ക്കാന്‍ ഏതെങ്കിലും ആസാമിയെ തേടുന്നതും രണ്ടും രണ്ടു് കാര്യമാണു്! ‍‍ “വട്ടായോ എന്നു് കരുതല്ലേ.” അപ്പോള്‍ വട്ടു് മാറിയിരുന്നോ? 🙂 “the normal” എന്നൊന്നില്ല എന്നു് വിശ്വസിക്കുന്നവനാണു് ഞാന്‍. മനുഷ്യര്‍ക്കു് വേണ്ടി നല്ല കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്തിട്ടുള്ളവരില്‍ അധികം പേരും ആദ്യമാദ്യം സ്വയം normal എന്നു് കരുതുന്ന യോഗ്യന്മാരുടെ അഭിപ്രായത്തില്‍ വട്ടന്മാര്‍ ആയിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും ശാസ്ത്രലോകത്തില്‍ അതിനു് എത്രയോ ഉദാഹരണങ്ങളുണ്ടു്. ഇനി അഥവാ പ്രിയക്കു് അല്പം വട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ അതൊരു നല്ല കാര്യമാണെന്നു് സാരം. 🙂

    

4. Reji

   Jun 19, 2008 at 14:53

   ബര്‍മ്മയിലും ചൈനയിലും പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങള്‍ ഉണ്ടായപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ ദൈവത്തിനു നന്ദി പറഞ്ഞു. കാരണം നമ്മള്‍ക്കൊന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ !.
   അപ്പോള്‍ അവിടെ മരിച്ച പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങള്‍പ്പടെയുള്ള പതിനായിരങ്ങളുടെ കാര്യ മോ?. ഹൂ കെയേര്‍സ്‌… ആല്ലെങ്കില്‍ അവര്‍ ആര്‍ക്കു /എന്തിന്‌ നന്ദി പറയും?
   ഈ പ്രാര്‍ഥനക്കാരും പ്രാര്‍ഥന ഗ്രൂപ്പ്‌ കാരുമൊക്കെ അവനവന്റെ കാര്യ ലാഭത്തിനു വേണ്ടി യല്ലെ ഈ പ്രാര്‍ഥന യജ്ഞങ്ങള്‍ നടത്തുന്നത്‌?. മറ്റുള്ളവരു‍ടെ ദുരന്തങ്ങള്‍ അവന്‌ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കാനൊരു ഉപാധി.. എത്ര വിചിത്രം..!!

    

5. സി. കെ. ബാബു

   Jun 19, 2008 at 17:09

   reji,

   പ്രാര്‍ത്ഥനായജ്ഞത്തിലും “പ്രാര്‍ത്ഥനാകടും‌പിടുത്തത്തിലും” ഒക്കെ പങ്കെടുക്കുന്ന സാധുക്കള്‍‍ക്കു് എന്തു് സംഭവിച്ചാലും, ലോകത്തിലെ ഏതെങ്കിലുമൊരു കോണില്‍ ആര്‍ക്കു്, എന്തു് അത്യാഹിതം സംഭവിച്ചാലും, അപ്പോഴും എപ്പോഴും നേട്ടം മാത്രം ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു വിഭാഗമാണു് സുവിശേഷം ഘോഷിക്കുന്ന ഇത്തരം “പ്രാര്‍ത്ഥനാമാറത്തണിന്റെ” നടത്തിപ്പുകാര്‍! അറിവും ഗത്യന്തരവും ഇല്ലാത്ത പാവം മനുഷ്യരാണു് ഇവരുടെ ഇരകളില്‍ അധികവും! അവര്‍ ഘോഷിക്കുന്ന “ദൈവത്തില്‍” നിന്നും യാതൊരുവിധ ഭീഷണിയും അവര്‍‍ക്കു് നേരിടേണ്ടി വരികയില്ലെന്നു് ഈ “ദൈവത്തിന്റെ കൂട്ടിക്കൊടുപ്പുകാര്‍ക്കു്” നല്ലപോലെ അറിയുകയും ചെയ്യാം.

   ബലഹീനതയെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നതു് കാട്ടാളത്തമാണു്, കാട്ടിലെ‍ നിയമമാണു്. പക്ഷേ വനത്തില്‍ അതു് ജീവജാലങ്ങളുടെ അതിജീവനമാര്‍ഗ്ഗമാണു് എന്നതാണു് വ്യത്യാസം. അല്ലാതെ, കുറച്ചുപേര്‍ക്കു് അധികം പേരെ പറ്റിച്ചു് പണമുണ്ടാക്കി മുതലാളി ആയി സുഖിക്കാനുള്ള “ദൈവദത്തമായ” സൂത്രമല്ല. വനത്തില്‍ അതു് പ്രകൃതിനിയമമാണു്. വനത്തിലെ കൊല വിശപ്പടക്കാന്‍ മാത്രമാണു്. അല്ലാതെ തടി രക്ഷപെടുത്തി നല്ലപിള്ള ചമയാനോ, “ഒരു രസത്തിനോ” ഒന്നും വേണ്ടിയല്ല. എല്ലാത്തിനും ഉപരിയായി, മനുഷ്യനൊഴികെ മറ്റു് ജന്തുക്കളും ജീവികളും‍ ഉപജീവനത്തിനായി ഏതെങ്കിലുമൊരു ദൈവനാമം ഒരിക്കലും ദുരുപയോഗം ചെയ്യാറുമില്ല.

    

6. സൂരജ് :: suraj

   Jun 23, 2008 at 21:48

   ക്വാണ്ടം ലോകത്തെ ഇന്‍ഡിറ്റര്‍മിനസിയെ എടുത്ത് മറിച്ചിട്ടിട്ട് പ്രപഞ്ചം മുഴുവന്‍ അനിശ്ചിതത്വത്തിലാണ് പണിതിരിക്കുന്നതെന്നു വേദാന്തമടിക്കുന്ന അതേ അണ്ണന്മാരു തന്നെ പരിപൂര്‍ണ്ണനായ ‘ദൈവത്തെ’ക്കുറിച്ചും ഗീര്‍വാണമടിക്കും. രണ്ടാമത്തേത് പ്രപഞ്ചത്തിനു പുറത്താണോയെന്നു ചോദിച്ചാല്‍ അല്ല അകത്താണെന്ന് പറയും. എങ്കീ പിന്നെ മൂപ്പര്‍ക്കും ബാധകമല്ലേ ഈ ‘ഇന്‍ഡിറ്റര്‍മിനസി’ എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ മിഴുങ്ങസ്യ!

   പിന്നെ, സ്നേഹത്തെ ഓക്സിടോസിന്റെ പള്‍സുകളായും മസ്തിഷ്ക കലകളുടെ സംത്രാസങ്ങളായുമൊക്കെ ലബോറട്ടറിയില്‍ പരീക്ഷിക്കുന്ന കാലം വന്നുകഴിഞ്ഞു. അതേ…ഒന്നും ബാക്കിവയ്ക്കാതെ ഇഴകീറട്ടെ ശാസ്ത്രം. ഇല്ലെങ്കില്‍ നാളെ ‘സ്നേഹത്തിന്റെ’ പേരു പറഞ്ഞാവും പുതുചൂഷകര്‍ രംഗത്തിറങ്ങുക.

    

7. സി. കെ. ബാബു

   Jun 24, 2008 at 09:53

   സൂരജ്,

   വേദാന്തികള്‍‍ക്കു് ശാസ്ത്രവുമായി ഒരു പൊതുവായ പശ്ചാത്തലം ഇല്ലാത്തതാണു് അവരുമായി ഒരു ചര്‍ച്ച അസാദ്ധ്യമാക്കുന്നതു്. മൈക്രോ കോസ്മോസിനെപ്പറ്റി ഒരു നേരിയ ഗന്ധമെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില്‍, മാക്രോ കോസ്മോസിനെപ്പറ്റി ഒരു ചെറിയ ധാരണ എങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില്‍, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ “നാഥന്‍” ആവേണ്ടവനായ, “തല്ലുകയും തലോടുകയും ചെയ്യുന്ന” ഒരു ദൈവം പരമവിഡ്ഢിത്തമാണെന്നു് അവര്‍ മനസ്സിലാക്കേണ്ടതായിരുന്നു. അത്തരം ഒരു ദൈവത്തെ “അനുഭവിക്കുവാനേ” കഴിയൂ എന്നൊക്കെ ആണു് അവരുടെ വാദം. അതിന്റെ അര്‍ത്ഥശൂന്യത മനസ്സിലാവണമെങ്കില്‍ അനുഭവം എന്നാല്‍ എന്തെന്നും, അതെങ്ങനെ ഉണ്ടാവുന്നു എന്നും ആദ്യമറിയണം. ഒരു ഭക്തനുമായി ബുദ്ധിയുടെ തലത്തില്‍ ന്യായമായ ഒരു സംഭാഷണം സാദ്ധ്യമല്ല. ഈ വസ്തുത നിഷേധിക്കാനാവാത്ത ഒരു സാമാന്യസത്യമായി നമ്മള്‍ അംഗീകരിക്കണം എന്നാണു് എനിക്കു് തോന്നുന്നതു്.

   തീര്‍ച്ചയായും സ്നേഹം ഒരു biological phenomenon ആണു്. അതില്‍ ദൈവികമായോ ആദ്ധ്യാത്മികമായോ ഒരു ചുക്കുമില്ല. പക്ഷേ, ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ ഉപകരണങ്ങളുടെ resolution വൈകാരികതയുടെ തലങ്ങളിലെ “മൈന്യൂട്ട് ആയ രഹസ്യങ്ങളെ‍ രേഖാമൂലം” ചിത്രീകരിക്കുവാന്‍ മാത്രം വളര്‍ന്നിട്ടില്ല എന്നതാണു് സത്യം. നാളെ ഈ അവസ്ഥ മാറില്ല എന്നു് അതിനു് അര്‍ത്ഥ‍മില്ലതാനും.

   “വിശുദ്ധവിഡ്ഢികളോടു്” എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാല്‍ അതു് തലതിരിച്ചേ അവര്‍ മനസ്സിലാക്കൂ എന്നറിയാം. പക്ഷേ, കാര്യങ്ങള്‍‍ നേരാംവണ്ണം മനസ്സിലാക്കാനുള്ള കഴിവു് അവര്‍ നേടുന്നതുവരെ കാത്തിരിക്കാം എന്നുവച്ചാല്‍ അതിനര്‍ത്ഥം എന്നാളും കാത്തിരിക്കുക എന്നു് മാത്രമായിരിക്കും. പരിഷ്കൃതസമൂഹങ്ങളില്‍ പോലും ഉണ്ടു് അത്ഭുതങ്ങളില്‍ ‍വിശ്വസിക്കുന്ന കുറെ “ക്ണാപ്പന്മാര്‍”! അവരുടെ അനുപാതത്തിലേ വ്യത്യാസമുള്ളു. ഇക്കൂട്ടരെ മാറ്റിയെടുക്കാനാവില്ല. വൈജ്ഞാനികലോകത്തില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ എവിടെ എത്തിനില്‍ക്കുന്നു എന്നു് മനസ്സിലാക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ അതിനുവേണ്ടി ശ്രമിക്കും. അവര്‍ ആ ശ്രമത്തില്‍ വിജയിക്കുകയും ചെയ്യും.

    

8. Anil

   Jun 30, 2008 at 07:52

   മാഷേ ഇതു കണ്ടിരുന്നോ? നമ്മുടെ ദേശീയ പതാകയെ കൂടി ഇവന്മാര്‍ വെറുതെ വിടുന്നില്ല!!!!

   http://www.youtube.com/watch?v=lpVQedvO5sM

    

9. സി. കെ. ബാബു

   Jul 4, 2008 at 08:05

   anil,
   “മനുഷ്യചരിതങ്ങള്‍” എന്ന എന്റെ മറ്റൊരു ബ്ലോഗില്‍ “മതഭ്രാന്തിന്റെ കഫസ്ഖലനം” എന്ന ഒരു പോസ്റ്റില്‍ ഞാന്‍ ഈ വിഡിയോ കൊടുത്തിരുന്നു. എങ്കിലും ഇതുവഴി വന്നതിനും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി. ആശംസകളോടെ,